Einu sinni birtist svart píanó á götu. Enginn vissi hvaðan það kom. Ýmis börn komu að og þrýstu á nóturnar til að hlusta á hvernig það hljómar. Ein lítil stúlka vildi líka þrýsta á nóturnar, en móðir hennar leyfði henni það ekki. En amma stúlkunnar vissi ekki um bann móðurinnar. Á mánudaginn fór móðir í vinnuna, en stelpan var úti með ömmu sinni, gekk að píanóinu og þrýsti á nótu. Píanóið drundi með ógnandi hljómi. Þegar stelpan kom heim, hún sá að vísifingur hennar varð svartur. Hún var hrædd en sagði ekkert við neinn. Á þriðjudaginn stelpan var úti aftur með ömmu sinni, gekk að píanóinu og þrýsti á annan nótu. Þegar hún kom heim, varð annar fingur hennar svartur. Alla næstu daga lék stelpan á píanó á götunni. Á föstudaginn öll hönd hennar varð svört, og stelpan dó. Síðan var píanóið sett á lás, og enginn annar dó.